من اعتراض دارم

قبل از این که این زندگیای مکانیکی و الکترونیکی تالاپی بیوفتن رو وجودمون و ما رو بخورن خداوکیلی همه چی قشنگ تر بود. مثلا من شماره تلفن نود و نه درصد فامیلمون رو حفظ بودم، شماره همه هم کلاسی ها رو از بر بودم. حالا این گوشی هوشمند شماره کارت خودپردازمو می دونه و خودم نمی دونم. شماره خونمو باید از این بپرسم. کدپستی به این راحتیو این می دونه و من نمی دونم.

تازه همه پسوردامو هم بلده. می تونه علیه من اقدام امنیتی اخلاقی کنه.

بعد اگه یه روزی این لامصب گم شه من بدبخت می شم. یعنی بدبخت بدبخت بدبخت...

آخه این چه وضیه واسه خودمون درست کردیم؟