آدم

مگه تقصیر منه که هنوز تو بیست و دو سه سالگی موندم و هر روز دارم از سن شناسنامه ایم بیشتر فاصله می گیرم؟

چرا ازم انتظار دارین بزرگتر از سن ذهنیم رفتار کنم؟

+ کسی رو می شناسم که به گفته خودش تو سی سالگی احساس یه آدم پنجاه ساله رو داشته و بازم به گفته خودش هیچ چیزی توی زندگی خوشحالش نمی کنه. حتی دیدن یه شاخه گل.

آدما چقد با هم متفاوتن...